|
Мискин Вели (XVI век)
В своем творчестве поэты того времени отражали думы и чаяния народ-борьбу его с ненавистными врагами. Вследствие военных действий и других неурядиц на родине, многие лезгины оказались вне ее пределов и, естественно, бедствовали. Ос этом пишет Мискин Вели в своем стихотворении "Шехьзава зун" ("Плачу я").ШЕХЬЗАВА ЗУН
Зун къурбанд хьуй квез, авайбур ярагъара,
Куь язухар атана, шехьзава зун.
Гатфарин дем я билбилрин багьлара.
Билбилдин сес amlaua, шехьзава зун.
Куь гьахьлувал, дуьзвал вучиз хьана зай,
Адалатдик кумачирни бее куь пай?
Куьн акьатай а чкайра жеч квез тай,
Куь дердияр кьат/ана, шехьзава зун.
Авуна хьи фелекди ей чан мерез,
Сагьариз к1ан хьайч яна кьел хирез,
Лаилагьи-иллалагь лугьузвай мез
Зулумкарри amlaua, шехьзава зун.
Эфендияр, гьажияр хьанва дустагь,
Сел я дидейрин, вахарин вилин нагьв,
Кьуларик ц1ай кумач, къайи я гурмагь.
Элдихъ рик1-жигер кана, шехьзава зун.
Мискин я зун гьахъеузвилер акунвай,
Гъафил хьана, хиялри перт авунвай,
Чара тежез, сефил гьижран ч1угунвай,
Заманади гатана, шехьзава зун.
